بزرگنمايي:

پیام خراسان- مریم پیرتاج اظهار کرد: یکی از موارد مهم در تربیت فرزند، یادگیری اصول اعتماد به نفس و کنترل خشم و همچنین و چگونگی ارتباط با هم سن و سالان است.

وی افزود: برای بررسی دو کودک در سن 6 و 8 سال را مدنظر قرار می‌دهیم؛ باید گفت به علت تفاوت سنی نمی‌توانیم بگوییم دلیل اینکه کودک در خود احساس خلا دارد این است که اعتماد به نفس پایینی دارد.

این روان درمانگر کودکان با بیان اینکه بررسی عدم اعتماد به نفس زمانی درست تر است که کودک با هم سن و سالان خود مقایسه شود، ادامه داد: هم سن و سالان توانایی‌ها، شعور و هوش هم اندازه‌ای دارند؛ اما  نباید از این نکته غافل شد که محیط و سبک زندگی نیز تاثیراتی روی هم سالان دارد.

پیرتاج تصریح کرد: کودکان باید یک سری موارد را قبل از مواجه شدن با مشکلات یاد بگیرند؛ احترام گذاشتن به بزرگترها، یکدل بودن با فردی که هم بازی اوست و کنترل کردن رفتارها از جمله مهم‌ترین مواردی است که کودک باید یاد گیرد.

وی افزود: شاید سوال پیش آید که برای یک کودک شش ساله چگونه باید این موارد را گوشزد کرد؛ باید گفت کودکان به مرور زمان در منزل رفتارهای ما را الگوبرداری می‌کنند و این اصول در یک زمان مستمر و در محیط خانه آموزش دیده می‌شود.

این روانشناس خانواده بیان کرد: اولا باید قدرت کلمات را به کودک نشان داد چراکه  کودک می‌تواند با جیغ زدن و حرکات فیزیکی نتیجه دلخواه خود را به دست آورد، اما ما به عنوان والدین کودک باید قبل از اینکه وی در این شرایط قرار گیرد به او یاد دهیم به جای خشونت چه کاری انجام دهد که به نفع او باشد و از جمع رانده نشود.

پیرتاج تصریح کرد: به کودک یاد دهیم وقتی با  کودک بزرگتر از خود بازی می‌کند درک کند که وی بازی را بیشتر بلد است و دنبال بهانه جویی و یا قهر نباشد؛ در این موارد والدین باید هم بازی کودک خود و آن کودک بزرگتر شوند و با زبان کودکانه و تزریق اشتیاق  راه‌های بازی میان دو کودک را هموار کنند.

وی با بیان اینکه نکته مهم این است که با کودک همدلی کنیم، اظهار کرد: مورد دیگر این است که برای فرزند خود نمونه باشیم چراکه کودکان ما انعکاسی از فضایی هستند که در آن بزرگ شده‌اند پس واکنش آنان بستگی به آموزش احساساتی دارد که والدین به وی تزریق می‌کنند.

وی با بیان اینکه والدین محتاط و محافظه کار کودکی در همین شرایط آموزش می‌دهند، افزود: والدین باید بدانند رفتار از نصیحت‌ها تاثیرگذارتر است.

پیرتاج ادامه داد: کودک از رفتار مادر و پدر یاد می‌گیرد و وقتی نمی‌توانیم خود رفتار خود را تغییر دهیم، نمی‌توانیم از کودک خود انتظار تغییر رفتار را داشته باشیم؛ مورد دیگری که باید درنظر داشت این است که به جای اینکه فرزند ما دائما به دنبال رفتارهای تنش آمیز باشد آرامش را برایش ترویج دهیم‌.

این کارشناس ارشد بالینی بیان کرد: اینکه کودک خود را توجیح کنیم و زمینه سازی برای ارتباط با کودکان هم سن و سال خود را به کودک ارائه داده و به او حس امنیت دهیم بسیار مهم است.

دنیا همیشه بر وفق مراد کودک نباشد

پیرتاج ادامه داد: در بازی کردن حواسمان به کودک ناتوانمان باشد؛ به او یادآوری کنیم که دنیا همیشه بر وفق مراد ما نیست؛ کودک باید یاد بگیرد که همیشه حق با او نیست.

وی تصریح کرد: باید به کودک یاد دهیم که هر فردی به نوبه خود قابل احترام بوده و باید به بزرگترها احترام بگذاریم، اما از طرفی به کودک بزرگتر که مدام با کودک ما در ارتباط است باید با نرمی نکاتی را البته نه در معرض کودک خودمان گوشزد کرد.

این روانشناس ادامه داد: اگر در جلوی چشمان کودک خود به کودکی که در ارتباط با اوست و از او بزرگتر است گوشزد کنیم کودک ما دچار ضعف شده و کودک بزرگتر دچار غرور؛ بنابراین آموزش باید به صورت کاملا جداگانه برای دو کودک باشد.

پیرتاج اظهار کرد: به کودک خود یاد دهیم وقتی در میانه بازی گریه کرده و بازی را ترک می‌کنی حواست باشد که چه عواقبی خواهد داشت؛ به کودک خود بیاموزیم توانایی‌های خود را شناسایی کند.

وی ادامه داد: همچنین در خانه حواسمان باشد به کودکان خود راهکارهایی را یاد دهیم که کودک وقتی در شرایط سخت قرار گرفت بداند از چه روشی برای پیشبرد کارهای خود استفاده کند.

پیرتاج با بیان اینکه یادمان نرود کودکان در قالب کودکی می‌توانند رفتارهای زیبایی از خود نشان دهند، افزود: در نهایت باید به کودک خود یاد دهیم که روابط اهمیت زیادی دارند و بخش مهمی از زندگی ما هستند.

وی تصریح کرد: اگر ما با کودک خود صحبت کرده و در مورد جریان‌ها و مسائل با او هم کلام شویم و اجازه دهیم در این هم کلامی، خود راه حل مناسبی پیش از وقوع بیابد، در واقع به او آموزش بزرگی داده‌ایم.

پیرتاج ادامه داد: لازم است اصطلاحا توپ را به میدان کودک بیندازیم تا بداند باید در مسائل سخت از این روش‌ها استفاده کند و یادمان باشد نقش والدین راهنمایی فرزندان است و تنها نباید نقش حمایتی باشد در این صورت کودکی وابسته را تربیت خواهیم کرد.

وی یادآور شد: لازم است مرزهای احترام گذاشتن را باید به کودکان خود یاد داده و کوتاه آمدن و کنترل کردن را به او پیش از شرایط سخت آموزش دهیم.