بزرگنمايي:

پیام خراسان - پژوهشگران آمریکایی یک سیستم رایانه‌ای ابداع کرده‌اند تا به زنبورداران در تحلیل سلامتی کندوهای خود و انجام دادن اقدامات اصلاحی برای جلوگیری از فروپاشی کندوها کمک کنند.

زنبورهای عسل یک سوم از آنچه مردم می‌خورند و می‌نوشند را تامین می‌کنند اما جمعیت آنها به دلیل آب‌وهوای ناملایم، آفت‌کش‌ها و انگل‌ها رو به کاهش است.
به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران دانشکده علوم رایانه «دانشگاه کارنگی ملون»(CMU) و «دانشگاه کالیفرنیا ریورساید»(UC Riverside) سیستمی را ابداع کرده‌اند که به زنبورداران کمک می‌کند تا بر سلامتی کندوهای خود نظارت داشته باشند و زمانی که بیشتر زنبورهای کارگر کندو و ملکه آن را رها می‌کنند، اقدامات اصلاحی را برای جلوگیری از فروپاشی انجام دهند.
کندوها از تنظیم حرارت استفاده می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که دمای کندو بین 33 تا 36 درجه سلسیوس باقی می‌ماند. به عنوان مثال، زمانی که هوا سرد می‌شود ممکن است زنبورها برای ایجاد عایق جمع شوند یا با گرم شدن هوا بال‌های خود را باد کنند اما هنگامی که کندوهای زنبورعسل با عوامل بیرونی استرس‌زا مانند آفت‌کش‌ها یا رویدادهای آب‌وهوایی غیرمنتظره روبه‌رو می‌شوند، توانایی تنظیم دمای کندو را از دست می‌دهند. آن وقت است که زنبورداران باید برای نجات کندو مداخله کنند. زنبورداران در حال حاضر با استفاده از قضاوت و تجربه خود برای رسیدگی به مشکلات، سلامت کندو را مدیریت می‌کنند و این کار می‌تواند به نادیده گرفتن مشکلات منجر شود.
«دامپزشک الکترونیکی زنبور عسل»(EBV) از حسگرهای حرارتی کم‌هزینه و توانایی پیش‌بینی برای کمک به زنبورداران در مدیریت دمای کندو و سلامت کلی زنبورهای عسل استفاده می‌کند. پژوهشگران از دو حسگر که یکی بیرون از کندو و دیگری در آن تعبیه شده بود، برای تشخیص دمای واقعی آن استفاده کردند. سپس، آنها این داده‌ها را به یک مدل رایانه‌ای وارد کردند که فاکتور سلامت کندو را محاسبه می‌کند.
«کریستوس فالوتسوس»(Christos Faloutsos) از پژوهشگران این پروژه گفت: ما هنگام توسعه مدل پیش‌بینی سلامت کندو به دنبال فیزیک انتقال حرارت بودیم. ما معادلات را براساس اصول اولیه انتشار و انتقال حرارت و نظریه کنترل استخراج کردیم. ما این معادلات را کنار هم قرار دادیم و سپس همه داده‌های پیشین را برای تعیین ضریب سلامت کندو فشرده‌سازی کردیم. اگر فاکتور سلامتی نزدیک به یک باشد، زنبورها سالم و تنظیم‌کننده حرارت هستند اما اگر خیلی کمتر از یک باشد، به این معناست که کندو سالم نیست و شاید به مداخله نیاز داشته باشد. هنگامی که هر روز این ضریب سلامت را محاسبه کنیم، می‌توانیم پیش‌بینی استاندارد را ارائه دهیم و به زنبوردار می‌تواند اقدامات بیشتری انجام دهد.
فالوتسوس خاطرنشان کرد که قابل درک بودن، جنبه کلیدی این پروژه بوده است. پژوهشگران می‌خواستند همه چیز در یک عدد یعنی فاکتور سلامت کندو فشرده‌سازی شود تا هر زنبورداری که از این فناوری استفاده می‌کند، بتواند به راحتی نتیجه پیش‌بینی را بفهمد.
«جرمی لی»(Jeremy Lee) از پژوهشگران این پروژه گفت: موضوعی که من بسیار به آن علاقه‌مند هستم، استفاده از تخصص خود در علوم رایانه و همکاری با سایر متخصصان این حوزه برای تأثیرگذاری بر یک حوزه دیگر است.