بزرگنمايي:

پیام خراسان - خراسان / مردی که راننده خود را به ظن «ارتباط سیاه» با همسرش به قتل رسانده و جسد او را درون چاهی در اطراف قوچان انداخته بود، از سوی قضات شعبه پنج دادگاه کیفری یک خراسان رضوی به قصاص نفس محکوم شد.
این ماجرای وحشتناک از دی‌ماه سال 1401 هنگامی شروع شد که زنی به کلانتری قاسم‌آباد مشهد رفت و گم شدن همسرش را به پلیس گزارش داد. با اعلام این شکایت بررسی‌های تخصصی در پلیس آگاهی خراسان رضوی آغاز و مشخص شد که «رحمان» با خودروی نیسان شخصی به نام «رحمت» کار می‌کند و آخرین بار نیز در قوچان حضور داشته است.
به دنبال این سرنخ‌ها، بلافاصله کارآگاهان به سراغ «رحمت» رفتند و او را دستگیر کردند. طولی نکشید که با اعترافات «رحمت» راز یک جنایت هولناک فاش شد. او به افسران پلیس آگاهی گفت: من به اتهام مواد مخدر در زندان بودم و «رحمان» با خودروی نیسان من کار می‌کرد ولی مدتی بعد متوجه ارتباط شوم او با همسرم شدم و به او اخطار دادم اما «رحمان» ماجرا را انکار کرد و مدعی شد همسرم را مانند خواهر خودش می‌داند! به همین دلیل نقشه‌ای کشیدم و به بهانه رفتن به مشهد منزل را ترک کردم اما شب‌هنگام به صورت پنهانی وارد دامداری شدم و «رحمان» را در حال مصرف مواد مخدر در کنار همسرم دیدم، ولی آن‌ها در منزل را بسته بودند تا کسی نتواند وارد شود. بعد از این ماجرا همسرم را مجبور کردم تا با او قرار بگذارد و «رحمان» را به منزل بکشاند ولی زمانی که او به خانه آمد با یکدیگر درگیر شدیم و من برای آن که فرار نکند او را هل دادم که به کنج دیوار برخورد کرد و با پشت سر روی زمین افتاد. حالش بد بود که برایش قرص متادون و آب‌میوه آوردم. رختخواب را هم پهن کردم که تا صبح خوابید. روز بعد زمانی که حالش کمی بهتر شد از او پرسیدم چرا با من این کار را کردی؟ تو راننده من بودی! ولی او باز هم بلند شد تا فرار کند که با چوب به دست او کوبیدم و چند مشت هم به صورتش زدم که دوباره حالش رو به وخامت گذاشت. طولی نکشید که فهمیدم او دیگر نفس نمی‌کشد به همین دلیل پیکرش را درون کیسه گذاشتم و با موتورسیکلت به درون کالی در اطراف قوچان بردم و رهایش کردم. بعد از چند روز دوباره به سراغ جسد رفتم و آن را به داخل یک چاه (قنات) انداختم. 
در پی اعترافات صریح متهم، وی به بازسازی صحنه قتل پرداخت و سپس این پرونده جنایی با صدور کیفرخواست به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی ارسال شد و این گونه بود که جلسات محاکمه به ریاست قاضی محمدشجاع پور فدکی در مشهد برگزار شد. در حالی که وکیل متهم در دفاعیات خود تلاش کرد تا این ماجرا را به مهدورالدم بودن مقتول گره بزند، وکیل اولیای دم نیز ماجرای مواد مخدر را پیش کشید و مدعی شد رحمان (مقتول) و رحمت (متهم) به واسطه حمل مواد مخدر دستگیر شده بودند و متهم ادعا می‌کرد که مرحوم او را اعتراف کرده است! به همین خاطر هم «رحمان» را به خانه کشانده و پس از کتک‌کاری و خوراندن قرص متادون، او را به قتل می‌رساند!...
در همین حال قضات باتجربه شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی، با استدلال‌های دقیق حقوقی و شرعی، دفاع «مهدورالدم بودن» را رد کردند و در نهایت پس از مشورت‌های قضایی رأی به قصاص نفس «رحمت» دادند.
همچنین قضات دادگاه، وی را به پرداخت دیه به خاطر جنایت بر میت محکوم و تاکید کردند که دیه مذکور به ارث نمی‌رسد و در صورت مدیون بودن مقتول باید صرف بدهکاری وی شود و در غیر این صورت برای او در امور خیریه‌ای صرف شود.
این رأی که به امضای قضات محمدشجاع پور فدکی (رئیس) و قاضی جواد آسیان‌یزد (مستشار دادگاه) رسیده، قابل فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور است.
بازار