بزرگنمايي:

پیام خراسان - تسنیم /زننده گل پیروزی و دراماتیک اینتری‌ها برابر بارسلونا که موجب صعودشان به فینال لیگ قهرمانان اروپا شد، اعتراف کرد از فرط شادی گل دچار سرگیجه شده است.
 داویده فراتزی زننده گل چهارم پیروزی 4 بر 3 شب گذشته (سه‌شنبه) برابر اینتر در وقت‌های اضافی بازی برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا که گلش باعث صعود نراتزوری به فینال شد، پس از بازی به اسکای اسپورت ایتالیا گفت: خوش‌شانس بودم که تا آخر بازی دوام آوردم، چون آنقدر بعد از زدن گل شادی کردم که سرگیجه گرفتم و تقریباً از حال رفتم! از پزشک تیم‌مان تشکر می‌کنم، چون با اینکه روز قبل از بازی دچار گرفتگی عضلانی در ناحیه شکم شده بودم؛ با عملکرد باورنکردنی‌اش مرا به این بازی رساند.
این دومین گل حیاتی فراتزی برای اینتر در فصل جاری لیگ قهرمانان اروپاست. گل قبلی او که در بازی رفت نراتزوری در خانه بایرن مونیخ در مرحله یک چهارم نهایی بود نیز در انتهای مسابقه (دقیقه 88) رقم خورد و یک پیروزی دراماتیک برای اینتری‌ها به ارمغان آورد.
او ادامه داد: واقعاً باورنکردنی است. نمی‌دانم چطور بگویم. بعد از گلی که به بایرن زدم، فکر می‌کردم که دیگر هرگز نخواهم توانست چنین احساسی را تجربه کنم اما این بار حتی بهتر از قبلی بود. زیبایی فوتبال به همین چیزهاست.
لامین یامال، ستاره 17 ساله خط حمله بارسلونا به خاطر نمایشی که در هر دو بازی رفت و برگشت داشت، مورد توجه و تحسین ویژه رسانه‌ها و فوتبال دوستان قرار گرفته است. فراتزی هم اما تأکید کرد اگرچه استعداد یامال را ندارد اما به شیوه‌ای دیگر می‌تواند برای تیمش تأثیرگذار و به همان اندازه مهم باشد.
هافبک سابق رُم و ساسولو عنوان کرد: من هم دوران بازیگری خودم را داشته‌ام. درست است که استعداد فوق‌العاده او را ندارم اما تسلیم‌ناپذیرم و همیشه به توانایی‌هایم ایمان داشته‌ام. اتفاقی که امشب افتاد هم پاداش تعهد کاری و تلاش‌هایم بود.
بازار
بازیکنان اینتر در دقیقه 120 بازی از رمق افتاده اما شاد به نظر می‌رسیدند و فراتزی هم یکی از آنها بود. او گفت: باورم نمی‌شد، هر چند وقتی که بازی 3-3 مساوی شد به مارکوس (تورام) گفتم نگران نباش، ما صعود می‌کنیم. من حتی قبل از آنکه از روی نیمکت به زمین بروم هم خسته بودم، چون با هر اتفاقی که در زمین رخ می‌داد ما نیمکت‌نشینان هم از جای‌مان بلند می‌شدیم می‌ایستادیم و در حالی که موهای‌مان را می‌کشیدیم، مدام فریاد می‌زدیم؛ بنابرین ما هم عملاً پا به پای بازیکنانی که در زمین حضور داشتند، بازی می‌کردیم.