پیام خراسان - جلسه شورای تربیتبدنی و ورزش، در آن صبحِ آرامِ پاییزی، بیش از یک نشست رسمی بود؛ درست شبیه مجلسی که در آن، دغدغهها رنگ جان میگرفتند و آرزوهای خاموش، دوباره فرصت شنیدهشدن پیدا میکردند. در میان صندلیهای مرتب و نگاههای مشتاق، صدای استاندار با طنین خاصی در فضا نشست.
با ورود استاندار، جمع به احترام برخاست و دقایقی بعد؛ نشست در جوی صمیمی اما جدی آغاز شد. او از همان ابتدا با لحنی آرام و قاطع، مسیر جلسه را روشن کرد؛ مسیری که از دل واقعیتهای تلخ شروع میشد اما به نیتِ ساختن آیندهای بهتر ادامه داشت.
استاندار که سخنش را با لحنی آرام اما اندیشهمند آغاز کرد. از پراکندگی منابع گفت، از اینکه سالها بسیاری از فعالیتها با نیتهای خوب شروع شدهاند اما بهدلیل نبود سازوکار مشخص، به نتیجه نرسیدهاند، تأکید کرد: زمان آن رسیده هزینهها، حمایتها و مسئولیتهای اجتماعی در یک نقطه متمرکز شوند، در شورایی که بتواند مسیر را روشن و قابل ارزیابی نگه دارد.
وقتی سخنانش به حوزه ورزش رسید، نگاهش عمیقتر شد. از جوانانی گفت که در روستاها و شهرهای کوچک این استان، در سکوت استعدادشان را صیقل میدهند اما فرصت دیدهشدن ندارند و گفت: ورزش فقط مدال نیست، امید است، سلامت است، و از همه مهمتر، سپری است در برابر آسیبهایی که جوانان را تهدید میکند.
و سپس سخنی را بیان کرد که فضا را دگرگون کرد؛ سخنی درباره خانه جوان، بنایی که سالهاست روی کاغذ مانده بارها وعدهاش داده شده و هر بار دست جوانان به آن نرسیده است.
استاندار با صراحت گفت: اعتبار لازم برای آغاز عملیات خانه جوان تأمین شده، این بار قرار نیست طرحی نیمهکاره بماند. این خانه باید ساخته شود، تا هم مشکل خوابگاه ورزشکاران حل شود و هم مشکل فضای اداری که ادارهکل سالهاست با آن دستبهگریبان است.
لحنش در این بخش، لحن کسی بود که تنها خبر نمیدهد، بلکه قول میدهد. او گفت: خانه جوان قرار نیست فقط یک ساختمان باشد، بلکه محل آرامش، مسیر رشد و نقطه اتصال جوانان به آینده خواهد بود.
همانجا بود که بسیاری از حاضران، احساس کردند یکی از قدیمیترین وعدههای استان، بالاخره دارد از زمین بلند میشود.
پس از آن، استاندار خطاب به مسئولان ورزش استان، گفت:استان نمیتواند بینام بماند، یک تیم مشخص معرفی کنید؛ یک رشته، یک هویت، یک پرچم. از صفر تا صد حمایتش میکنیم تا بیرجند هم تیمی داشته باشد که نامش در کشور بدرخشد.
سخنانش از جنس تأکید بود، نه از جنس توصیه. از شهرهایی مثال زد که با یک تیم، برند شده اند و گفت اگر قرار است جوانان انگیزه بگیرند، اگر قرار است استان دیده شود، باید پشت یک تیم ایستاد، نه با مبالغ پراکنده و ناهمسو، بلکه با حمایتی واقعی و متمرکز!
هاشمی در ادامه تأکید کرد: ورزش نباید در حاشیه جلسات گم شود، صدای ورزش استان باید در جایی شنیده شود که منابع توزیع میشود، و همینجا بود که سومین تصمیم مهم خود را نیز اعلام کرد:
مدیرکل ورزش و جوانان باید عضو شورای معادن شود، تا حق ورزش پشت درهای بسته نماند و سهم واقعی ورزش از این ظرفیت بزرگ، با صدایی جدی و مستدل گرفته شود.
سالن جلسات سرلشکر شهید کاظمی پس از این سخنان، حالوهوایی دیگر گرفت؛ نه یک جلسه معمولی، بلکه شروع مسیری که قرار است بخشی از آینده ورزش و جوانان استان را از نو بسازد.
وقتی جلسه پایان یافت، بسیاری از نگاهها روشنتر از آغاز جلسه بود؛ گویی هوای استان، پس از سالها انتظار، به نسیمی از امید آغشته شده باشد، امیدی که اینبار نه بر وعده، بلکه بر تصمیم و اقدام استوار بود.