چاپ

پیام خراسان - ورزش 3 /وقتی وارد ورزشگاه می‌شوی یا جلوی تلویزیون می‌نشینی، انگار داری به اداره می‌روی، اما در نهایت موهایت به‌هم‌ریخته و پیراهنت از شلوار بیرون آمده است. ممکن است گوشی، کلیدها یا حتی کیف پولت را هم گم کنی. چه اتفاقی افتاده؟ بارسلونا بازی کرده است.
بازی‌های بارسا چنان نامتعادل و دور از قواعد و نامتقارن هستند که تماشاگر بعد از 90 دقیقه احساس می‌کند انگار پرش از ارتفاع با طناب را تجربه کرده است.
در برابر اینتر، بارسا یکی از همان بازی‌های دیوانه‌وار همیشگی این فصل را به نمایش گذاشت. انگار فردایی وجود ندارد. انگار به بازیکنان گفته‌اند فقط یک ساعت و نیم از زندگی‌شان باقی مانده است.
بارسا به تک‌تک گل‌های اینتر، نقطه به نقطه پاسخ داد. سه گل فوق‌العاده از اینتر و البته سه گل تماشایی از بارسا، بی‌تعارف، چیزی کمتر از این انتظار نمی‌رفت.

پیام خراسان

فرمانده عملیات، پسری 17 ساله بود. وقتی کنترل را به یک نوجوان می‌سپاری که هم مشتاق تفریح است و هم انگار روی پیشانی‌اش نوشته «نگران نباشید، من اوضاع را تحت کنترل دارم»، نتیجه می‌شود آنچه دیشب دیدیم: یک جنون خالص. عملکرد لامین یامال فراتر از حد تصور بود. نمی‌توان آن را صرفاً فوتبال نامید؛ این یک نگرش به زندگی بود. او آمده بود تا لذت ببرد.
بازار

شاید به نظر خیلی‌ها، تساوی 3-3 در خانه مقابل تیمی مثل اینتر که مثل قفل یک زندان امنیتی است، نتیجه بدی باشد. اما اصلاً این‌طور نیست. هواداران با این احساس به خانه رفتند که انگار بارسا حریف را درهم‌کوبیده است. بارسا هیچ‌گاه در این بازی از حریف پیش نیفتاد، اما با چنان اراده و سرعتی بازی کرد که بازی را به یک نمایش شعبده‌بازی تبدیل کرد: تیمی که بدون بردن، برنده شد.

پیام خراسان

حالا همه در حال شمارش روزها تا بازی برگشت هستند، چون همه می‌دانند که یک بازی تماشایی دیگر در راه است. وقتی پای بارسا در میان باشد، حتماً همین‌طور خواهد بود. و اگر لامین در خط مقدم این گروه از دیوانگان باشد که فلیک با روغن جنون آنها را به هم متصل کرده، احتمالات چند برابر می‌شود.