چاپ

پیام خراسان - ایسنا/خراسان جنوبی یک روانشناس و کارشناس خانواده گفت: امنیت روانی هنگامی به وجود می‌آید که فرد در محیط خانواده و در زمان کودکی میانه روی در احساساتش را بیاموزد و خانواده نیازهای اساسی کودک را به موقع برطرف کنند تا آن حس امنیت و اعتماد در کودک به وجود آید.

دکتر عفت آی در گفتگو با ایسنا اظهار کرد: امنیت یعنی آزادی نسبی از خطر که بسته به دو نوع است؛ امنیت فیزیکی و امنیت روانی.
وی با بیان اینکه امنیت فیزیکی یعنی جان ما از هرگونه آسیب و خطری در امان باشد و امنیت روانی یعنی تعادل میان احساسات و عواطف، افزود: کسی از امنیت روانی برخوردار است که بتواند میان احساساتش تعادل برقرار کند، یعنی اگر اتفاق و فاجعه رخ داد بتواند با احساس خود و اتفاقی که رخداده است، اعتدال ایجاد کند.
این روانشناس بیان کرد: امنیت روانی هنگامی به وجود می‌آید که فرد در محیط خانواده و در زمان کودکی میانه روی در احساساتش را بیاموزد و خانواده نیازهای اساسی کودک را به موقع برطرف کنند تا آن حس امنیت و اعتماد در کودک به وجود آید.
وی با اشاره به مواردی برای شکل گرفتن امنیت روانی در خانواده، تصریح کرد: وجود روابط سالم بین اعضای خانواده و زوجین و رفتار و عملکرد آنها در این امر بسیار موثر است.
این روانشناس و کارشناس خانواده بیان کرد: یکی از ویژگی‌های سنین نوجوانی، وجود تماشاگرهای خیالی است که نوجوان در ذهن خود فکر می‌کند زیر ذره بین نگاه‌های این افراد است و همین موضوع باعث می‌شود تا نوجوان نسبت به آراستگی ظاهری خود حساسیت نشان بدهد.
آی با اشاره به نقش خانواده در تحولات درونی فرزندشان گفت: خانواده‌ها با درک کردن و کمک به نوجوان می‌توانند موثر واقع شوند و زمانی رابطه نوجوان با خانواده‌اش مطلوب است که از اتفاقات و رخدادهای درونش با والدین صحبت کند و بیشتر گوینده باشد تا شنونده و خانواده‌ها نیز گوش شنوایی برای شنیدن حرف‌های نوجوان داشته باشند چراکه هنگامی که نوجوان حس کند این گوش شنوا برای حرف‌های او وجود ندارد شروع به داد زدن می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: یکی از ویژگی‌های بارز در نوجوانان طغیان و سرکشی آنها است؛ نوجوانان گاهی اوقات به دلیل انقلاب‌های درونی نمی‌توانند به صراحت حرف بزنند و در این خصوص اطرافیان می‌توانند با برخورد ملایم و به جا نوجوان را آرام کنند و به جای صحبت کردن، شنونده حرف‌های او باشند، آن هنگام که از آرام شدن نوجوان مطمئن شدن او را مخاطب حرف‌های خود قرار بدهند.
این روانشناس و کارشناس خانواده گفت: امروزه سازمان بهداشت جهانی فردی که از لحاظ جسمی سالم است را صرفاً تایید نمی‌کند؛ بلکه باید سلامت روان فرد نیز بررسی شود.
آی با بیان اینکه فردی از لحاظ روانی سالم است که قادر باشد از مشکلات زندگی‌اش عبور کرده و استرس و اضطراب‌هایش را مدیریت کند، ادامه داد: منظور این نیست که فردی از لحاظ روانی سالم است که در مواقع دشوار زندگی و ناراحتی ادای آدم‌های قوی را دربیاورد؛ بلکه توانایی بیان احساسات و حل مشکلاتش را داشته باشد و بر هیجانش غلبه کند.
کودک درون خود را کنترل کنید
وی افزود: وجود کودک درون فعال باعث حفظ سلامت روان می‌شود و افراد از اینکه کودک درون فعالی دارند ابراز خوشحالی می‌کنند، اما باید بدانند این کودک درون فعال مثبت است یا منفی.
این روانشناس با بیان انجام کارهایی مانند دنبال پروانه‌ها رفتن، لباس شاد پوشیدن و ذوق‌های بچگانه، تصریح کرد: فعال کردن کودک درون مثبت می‌تواند به فرد در مواجه با رخدادها و رویدادهای زندگی به کمک فرد بشتابد.
آی با اشاره به ویژگی‌های افرادی که کودک فعال درون آنها منفی است، گفت: رفتارها و تفکرات بچه گانه، همچنین تکرارهای بی مورد از بعضی وقایع در گذشته در حال و در موضوعات معمولی، لجاجت‌ها و فریاد بچه گانه نشان از فعال بودن کودک درون منفی است.
وی افزود: رفتار ها و شوخی‌های بیش از حد از ابهت یک فرد می‌کاهد؛ پس به جای فعال کردن کودک درون منفی بکوشیم تا کودک درون بالغ خود را فعال کنیم چراکه به طبع نمی‌توان به عنوان یک فرد عاقل و بالغ بر روی این شخص که عمکرد بچگانه دارد حساب باز کرد.
این روانشناس و کارشناس خانواده خاطرنشان کرد: فردی از سلامت روان برخوردار است که در مسائل اختلال‌های زندگی بالغانه رفتار و دیدگاه مثبتی داشته باشد و در زندگی با جایگزین کردن نگرش‌های مثبت به جای منفی، توانایی و مقابله خود در برابر استرس و اضطراب افزایش دهد.
آی یادآور شد: در واقع مدیریت همین اضراب‌ها، استرس‌ها و هیجان‌ها از همان زمان کودکی در خانواده می‌تواند از مرور مشکلات بکاهد و حوادثی چون فکر به خودکشی و یا انجام آن را از زندگی و روان فرد دور کند.
انتهای پیام