چاپ

پیام خراسان - با همکاری دانشگاه ناگویا در ژاپن گروهی از پژوهشگران دانشگاه فدریکوی دوم ناپل و انستیتو ملی فیزیک هسته ‌ای (INFN) از موگرافی برای تشخیص وجود حفره‌های احتمالی در زیر زمین ناحیه سانیتا در ناپل استفاده کردند. یکی از مهم ‌ترین سازه‌ های کشف‌ شده یک اتاقک پنهان هلنیستی است که به احتمال زیاد محل دفن می باشد.

ویرانه‌های گورستان باستانی نئاپولیس که توسط یونانیان در فاصله آغاز قرن سوم و اواخر قرن چهارم پیش از میلاد ساخته شده در حدود 10 متری زیر شهر ناپل امروزی در ایتالیا قرار دارد. متاسفانه منطقه سانیتا در ناپل از تراکم جمعیت و ویژگی‌های شهری بالایی برخوردار است که حفاری‌های سیستماتیک را بسیار دشوار می‌سازد.
به گزارش rahnamato، با این وجود، تحقیقات باستان شناسی که منجر به کشف سایت‌های باستان شناسی Ipogei dei Togati و Ipogei dei Melograni شد پژوهشگران را بر آن داشت تا در مورد دیگر آثار ناشناخته فرضیاتی را مطرح کنند.
استفاده از پرتو‌های کیهانی و لیزر به پژوهشگران این امکان را داد تا بدون نیاز به حفاری فیزیکی زیرزمین را بررسی کنند. در نتیجه استفاده ترکیبی از فیزیک ذرات و باستان شناسی دو حوزه علمی به ظاهر نامرتبط با یکدیگر تکنیکی به نام "موگرافی" (یک شیوه عکسبرداری عمقی) ایجاد شد که به طور خاص در محیط‌های شهری که استفاده از تکنیک‌های مطالعه فعال به دلیل ماهیت غیر تهاجمی آن غیر عملی است مفید می‌باشد.

با همکاری دانشگاه ناگویا در ژاپن گروهی از پژوهشگران دانشگاه فدریکوی دوم ناپل و انستیتو ملی فیزیک هسته‌ای (INFN) از موگرافی برای تشخیص وجود حفره‌های احتمالی در زیر زمین ناحیه سانیتا در ناپل استفاده کردند. یکی از مهم‌ترین سازه‌های کشف شده یک اتاقک پنهان هلنیستی است که به احتمال زیاد محل دفن می‌باشد.
موگرافی تکنیکی است که از میون‌ها استفاده می‌کند که ذرات باردار با انرژی بالا هستند که توسط پرتو‌های کیهانی در لایه‌های بالایی جو تولید می‌شوند. این میون‌ها در 18 متری پایین‌تر از سطح خیابان فعلی ناحیه سانیتا برای اندازه گیری جریان میون به مدت حدودا یک ماه نصب شدند.
پژوهشگران از فناوری خاصی به "امولسیون هسته ای" برای ثبت ردپای این میون‌ها استفاده کردند. این فناوری از فیلم عکاسی بسیار حساس برای ثبت و تجسم مسیر این ذرات استفاده می‌کند. در نتیجه، پژوهشگران توانستند یک تصویر رادیوگرافی از لایه‌های بالایی ایجاد کنند و ساختار‌های شناخته شده و ناشناخته را مشاهده نمایند.

موگرافی میون‌های بیش از حدی را در داده‌ها نشان داد که علت آن تنها با وجود یک اتاق دفن جدید قابل توضیح است. این مطالعه نشان داد که مساحت اتاق تقریبا 198 سانتی متر در 350 سانتی متر بوده است و شکلی مستطیلی دارد که نشان می‌دهد اتاق ساخته دست بشر بوده و طبیعی نبوده است.
پژوهشگران براساس عمق اتاق بر این باورند که بخشی از گورستان یونان باستان متعلق به قرن سوم تا ششم پیش از میلاد مسیح بوده است. این هیپوژئوم (به معنی زیرزمین) به احتمال زیاد مقبره یک فرد ثروتمند بوده است. پژوهشگران گمان می‌کنند این اتاق شبیه به دیگر اتاق‌های کشف شده در اواخر دهه 1800 میلادی مانند Hypogeum of the Pomegranates و Hypogeum of Toga-Wearers بوده است.