بزرگنمايي:

پیام خراسان - سکولاریزه شدن جامعه بشری فرایندی است که از قروون وسطی تا به الآن ادامه دارد. هدف خروج دین از ساحت اجتماع بود، اما با تمام تبلیغات و تئوری‌پردازی‌های سکولاریستی دین همچنان در جوامع بشری راه خودش را ادامه می‌دهد. در این بین اربعین، به عنوان یک کنش اجتماعی دینی پدیده‌ای شگرف و بی‌نظیر است که به خوبی نشان می‌دهد چگونه یک منسک دینی در برابر کل فلسفه جدید غرب قیام کرده است.
در این باره با حجت‌الاسلام غلامحسن محرمی گفت‌وگویی داشتیم.
محرمی در ابتدا گفت: اربعین معجزه امامت است. یکی از وظایف امامان هدایت جامعه بشری به سمت مسیر هدایت و سعادت است. ائمه در این راه از ابزارهای مختلفی استفاده می‌کنند یکی از آن‌ها معجزه است تا حقانیت خویش را به سایرین نشان دهند. امروزه در وضعیتی که هژمونی و سیطره فرهنگ و تمدن غرب بر زندگی افراد سایه افکنده و ارزش‌های غربی به واسطه این قدرت فرهنگی درحال نهادینه شدن است، اربعین یک معجزه محسوب می‌شود که در برابر این وضعیت قیام کرده است و رقیب اصلی آن سبک و جهان‌بینی غربی است.
وی افزود: پروژه‌های فرهنگ غربی بسیاری از الگوهای اسلامی را از بین برد اما وقتی آنان به امام حسین(ع) و عزاداری بر ایشان رسیدند، با شکست نقشه‌های خود روبه‌رو شدند و این فرهنگ حسینی تمامی ایده‌ها و نقشه‌های آنان را خراب کرد. بارزترین این دشمنی با امام حسین(ع) در کشور ما ممنوعیت عزاداری بر سیدالشهدا(ع) بود که توسط رضاخان پیگیری می‌شد. آنان از ظرفیت هدایت و امامت در فرهنگ عاشورا به خوبی آگاه هستند، پس طبیعی است که مقابل این دستگاه حسینی بایستند و تبلیغات فراوانی را علیه اربعین ابراز کنند. اصلاً آنان در برابر کدام یک از مظاهر حق نایستادند که این بار بخواهند با امام حسین(ع) دشمنی نکنند؟ 
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه در پاسخ به این شبهه که اربعین یک بدعت در دین است گفت: باوجود اینکه عموم اهل‌سنت زیارت قبور را جایز می‌دانند، اما وهابیان با ایجاد یک دروغ، چنین القا کرده‌اند که زیارت قبر بزرگان بدعت است. این حرف از زمان ابن تیمیه در میان برخی از تندورهای سنی باب شد؛ اما تا پیش از آن زیارت قبور متداول بود و حتی بزرگان مذاهب اهل‌سنت هم خلاف آن فتوا ندادند. در مورد خود زیارت اربعین هم باید بگویم این نوع زیارت از زمان خود اهل‌ بیت(ع) و با آغازگریِ جابربن‌عبدالله شروع شد، پس از این جهت هم اربعین دارای سابقه دیرینه‌ای است. 
او ادامه داد: همچنین در روایتی از امام حسن عسکری(ع) آمده است که می‌فرمایند: «عَلاماتُ المُؤمِنِ خَمسٌ: صَلاهُ الخَمسینَ، وزِیارَهُ الأَربَعینَ، وَالتَّخَتُّمُ فِی الیَمینِ، وتَعفیرُ الجَبینِ وَالجَهرُ بِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ». یعنی نشانه‌هاى مؤمن، پنج چیز است: [گزاردن] پنجاه رکعت نماز [در شبانه روز]، [خواندن] زیارت اربعین، انگشترى را در دست راست کردن، پیشانى بر خاک نهادن [در برابر خدا] و بلند گفتن «بسم اللّه الرحمن الرحیم». در کنار این روایت یک زیارت‌نامه مأثوره از امام صادق در روز اربعین هم به دست ما رسیده که توصیه کردند که آن را در ایام اربعین بخوانیم. با این حساب اربعین یک زیارت پرسابقه در تاریخ تشیع است و مخصوص چندسال گذشته نیست. 
محرمی اشاره کرد: همچنین در کتاب شریف «کامل‌الزیارات» ده‌ روایت موجود است که در آن ائمه معصوم توصیه کردند که افراد با پای پیاده به سمت مرقد امام حسین(ع) بروند. در این روایات حرفی از اربعین نیست، اما به موضوع پیاده‌روی برای زیارت اشاره شده است که از طریق آنان می‌توان سبک زیارت اربعینی را که پیاده‌روی است، مشروع دانست. نمونه‌ای از این روایات عبارتند از: «مَن اتی قَبرَ الحُسَینِ (علیه‌السّلام) ماشِیا کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَهٍ الفَ حَسَنَهٍ، و مَحا عَنهُ الفَ سَیِّئَهٍ، و رَفَعَ لَهُ الفَ دَرَجَهٍ» و «مَن اتی قَبرَ الحُسَینِ (علیه‌السّلام) ماشِیاً کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرفَعُها و یَضَعُها عِتقَ رَقَبَهٍ مِن وُلدِ اسماعیلَ».