بزرگنمايي:

پیام خراسان - تسنیم /باشگاه ملوان با صدور بیانیه‌ای نسبت به اتفاقات دیدار فینال جام حذفی با استقلال واکنش نشان داد که در زیر می‌خوانید:
«باشگاه فرهنگی ورزشی ملوان بندرانزلی ضمن ابراز قدردانی عمیق از حمایت پرشور و کم‌نظیر هواداران اصیل خود که در مسابقه پنجشنبه شب با تمام وجود در کنار تیم ایستادند، لازم می‌داند نسبت به اتفاقات تأثیرگذار و نگران‌کننده این دیدار، موضعی شفاف، محکم و صریح اعلام کند.
در شرایطی که حضور چشمگیر هواداران، شور فوتبال را به ورزشگاه بازگرداند و بازیکنان ملوان با شجاعت، انسجام و تعهد تا واپسین لحظات جنگیدند، متأسفانه اتفاقاتی در جریان مسابقه رخ داد که نه‌تنها بر نتیجه تأثیر گذاشت، بلکه بار دیگر سایه سنگین بی‌عدالتی و ضعف ساختاری در سیستم داوری فوتبال کشور را بر سر یک رقابت حساس گستراند.
اگر بخواهیم نگاهی گذرا و بر اساس نظرات کارشناسان امر داوری روی صحنه‌های حساس مسابقه داشته باشیم، در نیمه نخست بازی، دو صحنه کاملاً روشن از خطای بازیکن تیم حریف، روزبه چشمی، به وضوح مستحق دریافت کارت زرد بودند که کارشناسان داوری نیز این مورد را تأیید کرده‌اند. به بیان دقیق‌تر، بازیکن مورد نظر می‌بایست با دریافت دومین کارت زرد از زمین اخراج می‌شد، اما داور مسابقه ترجیح داد فقط یکی از دو کارت مسلم این بازیکن را با اکراه تقدیم وی کند. صالح حردانی، مدافع حریف، در طول بازی با خطاهای متعدد و بعضاً خشن، مصادیقی آشکار از اخطار و حتی اخراج مستقیم را رقم زد که به طرز مشکوکی، آرنج زدن به صورت بازیکن ملوان از چشم داور و تیم VAR پنهان ماند و تنها با کارت زرد جریمه شد. در ادامه مسابقه نیز با خطاهای خشن متعدد او، با گذشت و مهربانی برخورد گردید!
از سوی دیگر با وجود تجهیز ورزشگاه به سیستم VAR، در چندین صحنه‌ی کلیدی و تعیین‌کننده، هیچ‌گونه بهره‌برداری مؤثری از این ابزار صورت نگرفت. این عدم استفاده یا استفاده گزینشی، خصوصاً در صحنه‌هایی چون خطای دقیقه 45 که در زاویه دید کامل داور و دوربین‌ها بود، بر شائبه جانبداری می‌افزاید. چگونه در چنین موقعیتی، بررسی صحنه‌ای که حتی یک کارشناس، صحبتی از مشکوک بودن آن به میان نیاورد و همه قاطعانه نظر به اخراج مستقیم داشتند، از دید داور الیت و داوران بین‌المللی اتاق VAR حتی خطا تشخیص داده نشد؟ و چنین صحنه‌ی مهمی که سرنوشت فینال را تعیین می‌کرد، حتی کمتر از یک دقیقه برای بررسی‌اش وقت نگذاشتند! اتفاقی که در صحنه گل دقیقه 119 نیز تکرار شد و نه احتمال خطا روی امیر افسرده و نه احتمال خطا روی ابوذر صفرزاده، مورد بررسی دقیق قرار نگرفت!
این حجم از تساهل داوری، نه تنها خارج از عرف مسابقات حرفه‌ای بود، بلکه افکار عمومی را نسبت به سلامت قضاوت، عملکرد جانبدارانه کمیته داوران و فدراسیون فوتبال به شدت نگران کرده است.
این نگرانی زمانی به اوج خود می‌رسد که رئیس کمیته داوران و رئیس فدراسیون فوتبال، بدون بررسی کارشناسی و تنها دقایقی پس از اتمام مسابقه، با لحنی شتاب‌زده و تأمل‌برانگیز، حاکی از رضایت از نتیجه بازی، تمامی تصمیمات داوری را تأیید کردند. آیا این سطح از قطعیت، آن هم پیش از هرگونه تحلیل و بررسی تخصصی، نشانه بی‌طرفی است یا دلیلی روشن بر جهت‌گیری‌های پنهان؟ البته که این رفتار رئیس فدراسیون فوتبال، با توجه به مصاحبه صریح نایب رئیس فدراسیون ، که در اظهارنظری رسمی آرزوی قهرمانی تیم رقیب را بر زبان آورد، کاملاً قابل پیش‌بینی بود. مواضعی که در تضاد کامل با مسئولیت اجرایی، اصول حرفه‌ای، عدالت رقابتی و روح فوتبال است اما اینجا قدرت بلامنازع، به مقامات فدراسیون فوتبال اجازه هرگونه عملکرد و اظهار نظری بدون ترس از عواقب آن را می‌دهد؛ اتفاقاتی که در هر جامعه‌ی سالمی می‌توانست باعث برخوردهای قانونی متناسب با متخلفان شود، اما اینجا تنها لشکرهای مجازی هستند که باعث ترس و تأثیرگذاری در تصمیمات آقایان می‌شوند، نه قانون و نه هواداران و عاشقان واقعی فوتبال.
در همین راستا، باشگاه ملوان بندرانزلی، ضمن شکایت از گروه داوری مسابقه، خواهان انتشار کامل، بدون گزینش و سانسور مکالمات بین داور وسط و تیم VAR در لحظات حساس مسابقه، به‌ویژه صحنه دقیقه 45 است.
همچنین در راستای احقاق حق باشگاه و هواداران ملوان، اعتراض رسمی خود را نسبت به روند مشکوک تصمیمات داوری و اظهارات جانبدارانه ساختار تصمیم‌گیری فدراسیون فوتبال به مراجع ذی‌ربط در AFC و مراجع قضایی ارسال خواهد کرد و تا حصول نتیجه، عقب‌نشینی نخواهد کرد.
ما امروز قربانی درگیری‌های رنگی دیگران و عذرخواهی و بدهکاری ریاست فدراسیون به سایر رنگ‌ها شدیم!
ملوان، صدای فوتبال پاک، سربلند و مردمی‌ست. ما به تیم‌مان افتخار می‌کنیم؛ تیمی که به‌رغم تمام ناعدالتی‌ها، با تعهد و اصالت تا لحظه آخر ایستاد.
امروز این صدا خاموش نمی‌شود. اگر سکوت کنیم، قطعاً فردا نوبت باشگاه دیگری خواهد بود.
فوتبال را نمی‌توان در سکوت تماشا کرد، وقتی عدالت مقابل چشمان میلیون‌ها بیننده ذبح می‌شود.»