خریدی که رئال را نجات خواهد داد

پیام خراسان - ورزش 3 /رئال مادرید باید از دوران حضور ژوزه مورینیو درس بگیرد و خرید مهمی را در پنجره زمستانی انجام دهد.
 رئال مادرید سال ۲۰۲۵ را با تردیدهای فراوان و سوت‌های اعتراضی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به پایان رساند که هضم کردنش برای بسیاری از بازیکنان دشوار بود. ژابی آلونسو درباره اتفاقاتی که پس از پیروزی کم‌رمق برابر سویا رخ داد، گفت: «تماشاگران صاحب اختیار هستند.» دیداری که در آن رئال فاصله زیادی با سطح واقعی داشت و بار دیگر، تعداد زیادی از بازیکنان در مقاطع مختلف مسابقه تا مرز بی‌انگیزگی پیش رفتند. درک این موضوع دشوار است اما بازی رئال مادرید به شکل آشکاری دچار پسرفت شده است.
مشکلات متعددی وجود دارد که به طور جدی رئال مادرید را تحت فشار قرار داده‌اند اما بدون تردید، حادترین آنها همان مشکلی است که تابستان دو سال پیش شناسایی شد و هنوز هیچکس نتوانسته راه‌ حلی مناسب برای آن پیدا کند. در حالی که رئال در اوج پرواز بود، فوتبال درخشانی ارائه می‌داد و با قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و لالیگا به عنوان یکی از آماده‌ترین قدرت‌های اروپا شناخته می‌شد، تونی کروس تصمیم گرفت به دوران حرفه‌ای فوتبالش پایان دهد. اما این باشگاه با ریشه مشکل برخورد نکرد. یک مشکل وجود داشت.
رئال مادرید بدون یک بازیساز در سطح نخبه مانده بود. تنها لوکا مودریچ به‌ عنوان بازیکن مرجع در این پست حضور داشت. اما پس از فصلی بدون جام، این باشگاه در تابستان تصمیم گرفت قرارداد این بازیکن کروات را تمدید نکند. آنچه بیش از همه عجیب بود، این است که خروج او با جذب هیچ بازیکنی جبران نشد، برخلاف آنچه در سایر پست‌ها انجام شد. یا به بیان دیگر، دو اسطوره تیم از جمع جدا شده بودند و هیچ‌کس جایگزین‌شان نشده بود. چه اتفاقی می‌توانست رخ دهد؟ همان چیزی که در حال وقوع است.
چه در دوره پایانی کارلو آنچلوتی و چه در حال حاضر با ژابی آلونسو، هر دو خواستار تقویت خط میانی بوده‌اند اما باشگاه نتوانسته است این کار را به‌ درستی انجام دهد. تیم هر بار بیش از پیش از میانه میدان از هم می‌پاشد، آشکارتر و با کیفیت فوتبال کمتر. اورلین شوامنی یک بازپس‌گیرنده توپ است، نه یک بازیساز. آردا گولر زمانی که از محوطه جریمه دور می‌شود، تاثیرش در تیم کاهش می‌یابد و جود بلینگام ویژگی‌های لازم برای سازمان‌دهی تیم را ندارد. از این نقطه به بعد، خط میانی شکلش را از دست می‌دهد و تیم این مسئله را به‌ وضوح احساس می‌کند.
اما زمانی نه‌ چندان دور وجود داشت که سرمربی رئال مادرید ضعف‌های تیم را شناسایی کرد، بارها و تا حد اشباع این موضوع را به مدیران باشگاه گوشزد کرد و در زمستان، در نهایت به خریدی که خواستارش بود دست یافت. او فوق ستاره نبود نبود، فوتبالیستی هم نبود که پیراهن بفروشد، اما دقیقاً همان چیزی بود که تیم ژوزه مورینیو به آن نیاز داشت و می‌توانست چهره تیم را تغییر دهد. یادتان هست چه اتفاقی افتاد؟ رئال مادرید در نهایت همان جامی را فتح کرد که معادلات رقابت با بارسلونا را تغییر داد.
بازار

گونسالو ایگواین دچار فتق دیسک شده بود و برای روند درمان او تصمیم گرفته شد از یک روش محافظه‌کارانه استفاده شود تا نیازی به جراحی نباشد. پس از مدتی و با توجه به این که هیچ بهبودی حاصل نشد، در نهایت تحت عمل جراحی قرار گرفت که در عمل به معنای ۱۳۵ روز دوری از میادین و ناتوانی در بازی برای رئال مادرید بود. تیم در اختیار کریستیانو رونالدو و کریم بنزما بود، علاوه بر دیگر بازیکنان گلزنی مانند کاکا یا آنخل دی‌ماریا. مورینیو یک مهاجم می‌خواست اما باشگاه بر استفاده از داشته‌های موجود اصرار داشت.
مورینیو نه عقب‌نشینی می‌کرد و نه به آنچه به او پیشنهاد می‌شد قانع می‌شد. او بارها و بارها تاکید می‌کرد که اگر هدف رقابت برای کسب عناوین است، داشته‌های فعلی کافی نیست. رئال بر موضعش پافشاری می‌کرد اما این مربی پرتغالی با تمام توان در نشست‌های خبری فشار می‌آورد و به طور مداوم بر ضرورت جذب یک مهاجم تاکید داشت. در نهایت، این تیم موفق شد امانوئل آدبایور را به صورت قرضی و با هزینه‌ای سه میلیون یورویی از منچسترسیتی به خدمت بگیرد.

این مهاجم توگویی خیلی زود نشان داد چه توانایی‌هایی دارد، چرا که بازیکنی کاملاً متفاوت از نفراتی بود که رئال در اختیار داشت. از نظر فنی بازیکنی ظریف بود و به خاطر توانایی‌اش در نفوذ از خط دوم، قدرت بدنی بسیار بالا، نحوه بازی با پشت به دروازه و همچنین به دلیل مشارکت قابل توجه در کارهای دفاعی، برجسته می‌شد و آنچه در ابتدا یک خواسته شخصی از سوی مورینیو به نظر می‌رسید، در نهایت به تبدیل شدن او به مهره‌ای مهم در این تیم انجامید که ۲۲ بازی انجام داد، در ۹ دیدار از ابتدا در ترکیب قرار گرفت و با پیراهن رئال هشت گل به ثمر رساند.
و مهم‌تر از همه، آن رئال مادریدی که کارش را با شکست ۰-۵ مقابل بارسلونای پپ گواردیولا آغاز کرده بود و به نظر می‌رسید توان رقابت با آن تیم را ندارد، مسیرش را اصلاح کرد و در نهایت با پیروزی ۰-۱ در فینال جام حذفی در مستایا، معادله رقابت را تغییر داد. به بیان دیگر، به سرمربی وقت داده شد، بازیکنان به روش او ایمان داشتند و مهم‌تر از همه، باشگاه با دیدن یک نیاز برطرف‌ نشده، با خواسته او موافقت کرد. جالب اینجاست که در آن تیم ژابی آلونسو هم حضور داشت.
حالا این مربی روی نیمکت نشسته اما نتوانسته است فوریت لازم برای جذب یک بازیکن در خط میانی را منتقل کند. شاید بازار نقل‌ و انتقالات زمستانی فرصت مناسبی باشد. رئال مادرید می‌تواند حرکتی انجام دهد که باعث شود همه قطعات در کنار هم قرار بگیرند اما برای این کار، سرمربی باید مدیران را قانع کند و باشگاه نیز باید اراده لازم را داشته باشد.