بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/اصفهان پیام نیازمند در شب باخت تلخ به گل‌گهر سیرجان، برای دویستمین مرتبه پیراهن سپاهان را برتن کرد.
تیم فوتبال سپاهان اصفهان شب گذشته جمعه 12 اردیبهشت در چارچوب هفته بیست‌وهشتم رقابت‌های لیگ‌برتر باشگاه‌های مردان کشور از ساعت 19:30 میزبان گل‌گهر سیرجان بود و با شکست دورازانتظار دو بر یک مقابل حریف خود، علاوه‌بر تحمل نخستین شکست خانگی فصل، جام قهرمانی را دو هفته زودتر از پایان فصل به تراکتور تبریز تقدیم کرد تا شب تلخی برای طلایی‌پوشان و هواداران‌شان به ثبت برسد.
بازی شب گذشته یک اتفاق ویژه برای دروازه‌بان سپاهان داشت و پیام نیازمند برای دویستمین‌بار درون قفس‌توری سپاهان ایستاد و در بسته نگه‌داشتن دروازه‌اش روی عدد 89 باقی‌ماند، البته این گلر در شب تلخی که نتوانست کلین‌شیت کند، شکست را تجربه کرد تا باز هم در حسرت رسیدن به جام قهرمانی لیگ‌برتر بماند.
پیام نیازمند با ثبت رکورد 200 بازی برای سپاهان، پس از حسین پاپی، محرم نویدکیا، احسان حاجی‌صفی، محسن بنگر و سیدمحمد کریمی به پرسابقه‌ترین بازیکن تاریخ سپاهان از حیث تعداد بازی تبدیل شد و می‌تواند در فصول آتی درصورت ماندن در سپاهان، رکوردهای دیگری را جابه‌جا کرده و در آمار بیشترین تعداد بازی، از نفرات بالا سبقت بگیرد.
در روزهایی که فوتبال ایران پر شده از جابه‌جایی‌های فصلی، قراردادهای بی‌وفا و بازیکنانی که به‌ندرت جایی ماندگار می‌شوند، ایستادن یک دروازه‌بان در قفس توری سپاهان برای دویستمین‌بار، اتفاقی فراتر از عدد است؛ این یک «اعتماد متقابل» و یک «باور دوطرفه» بین باشگاه و بازیکن است و این دقیقاً همان قصه‌ای‌ست که پیام نیازمند و سپاهان با هم نوشته‌اند.
دروازه‌بان آرام، قاب ماندگار
پیام نیازمند از تابستان 1397 به سپاهان آمد؛ آرام، بی‌حاشیه و حرفه‌ای. دروازه‌بانی که برخلاف برخی هم‌پُست‌هایش، نه با تیترهای جنجالی که با عملکرد بی‌نقص و رفتار متینش دیده شد. وی نه‌تنها در چارچوب دروازه، که در ساختار شخصیتی تیم هم یکی از ستون‌های اعتماد بود.
در همان فصل نخست، رکورد گل نخوردن پیاپی را شکست و تبدیل به یکی از مهم‌ترین بازیکنان تیم امیر قلعه‌نویی شد. از آن زمان تا امروز، نیازمند در هر دوره با هر مربی از امیر قلعه‌نویی و محرم نویدکیا گرفته تا ژوزه مورایس و پاتریس کارترون جایگاهش را تثبیت کرده است.
بازگشت از اروپا؛ پس از ناکامی در قلب پرتغال
پیام نیازمند برای تجربه‌ای بین‌المللی به پرتغال رفت و پیراهن پورتیموننزه را پوشید، اما کم‌فروغ بودن فرصت بازی باعث شد زودتر از آنچه انتظار می‌رفت به خانه برگردد. البته بازگشتش، تنها یک انتقال نبود؛ بلکه بیعت دوباره‌ای با پیراهنی که در آن درخشیده بود محسوب می‌شد. سپاهان، بار دیگر به گلر مورد اعتمادش تکیه کرد و پیام هم نشان داد که هنوز در اوج است.
دویست بازی؛ اما فقط یک پیام!
تا این لحظه، پیام نیازمند در 200 بازی رسمی با پیراهن سپاهان در لیگ‌برتر، جام‌حذفی و لیگ‌قهرمانان آسیا و تورنمنت‌های دیگر به میدان رفته است. دروازه‌بان شماره‌یک سپاهان در این بازی‌ها بارها ناجی بوده، در روزهای سخت امید داده و حتی در سکوت، در جایگاهش ایستاده و تیم را به جلو هل داده است.
سرشار از رکورد، تشنه یک جام بزرگ
پیام نیازمند برخلاف اینکه قهرمانی در جام‌حذفی و سوپرجام را با طلایی‌پوشان به‌دست آورده، اما هنوز با سپاهان نتوانسته قهرمانی در لیگ‌برتر را تجربه کند. شاید تنها حسرت بزرگ این گلر و هواداران، همین جامی باشد که هر فصل، تا یک قدمی‌اش آمده‌اند، اما از چنگ رفته است. با این حال، وفاداری وی بی‌قید و شرط بوده است؛ گواهی روشن از این‌که پیام، فقط برای جام نمی‌جنگد، بلکه برای پیراهن می‌جنگد.
دویستمین بازی، یک عدد است، اما در دل آن، قصه‌ای‌ست از ثبات، شجاعت، کم‌حرفی و سنگربانی قرار دارد. اگر فوتبالیست‌ها را به اسطوره‌ها نزدیک می‌کند، چیزی فراتر از تکنیک، یعنی وفاداری است و پیام نیازمند، حالا در راه تبدیل‌شدن به یکی از اسطوره‌های طلایی‌پوش، محکم قدم برداشته است.
قهرمانی از یاد رفت: سپاهان و بهای سنگین کری‌خوانی‌های بی‌سرانجام
در فصلی که سپاهان می‌توانست برای قهرمانی در لیگ‌برتر و جام حذفی بجنگد، بزرگ‌ترین افتخار زردپوشان اصفهانی تبدیل به شکست دادن پرسپولیس شد، اما آیا هدف نهایی یک باشگاه بزرگ، فقط برد در بازی‌های حیثیتی است؟
باشگاه سپاهان در فصل 1403-1404 با تیمی قدرتمند و بازیکنانی ستاره، فصل بیست‌وچهارم لیگ‌برتر فوتبال را آغاز کرد. بسیاری این تیم را مدعی اول قهرمانی چه در لیگ‌برتر و چه در جام‌حذفی می‌دانستند، اما حالا در پایان مسیر، از جام خبری نیست و ممکن است سهمیه لیگ‌نخبگان آسیا هم از دست برود. آنچه باقی‌مانده، تنها بردهایی پررنگ مقابل پرسپولیس است که به‌تنهایی نمی‌تواند هواداران را راضی نگه دارد.
در اصفهان، روایت‌های این فصل بیشتر بر افتخاراتی متمرکز بود که از تقابل با سرخ‌پوشان تهرانی به‌دست آمد؛ از پیروزی و قهرمانی در سوپرجام تا دبل در لیگ‌برتر و حذف پرسپولیس از جام‌حذفی. حتی در فضای رسانه‌ای باشگاه هم بیش از آن‌که به مسیر قهرمانی پرداخته شود بر کل‌کل با پرسپولیس تمرکز شده بود، اما فوتبال حرفه‌ای، جایی برای توقف روی کری‌ها و انتقام‌گیری‌های لحظه‌ای ندارد. موفقیت در این ورزش، نیاز به تداوم، ثبات و تمرکز بر مسیر دارد.
درست است که شکست دادن رقیب سنتی همیشه مهم است، اما اگر در نهایت هیچ جامی به ویترین افتخارات باشگاه اضافه نشود، نمی‌توان فصلی بدون قهرمانی را موفقیت‌آمیز توصیف کرد. سپاهان فصل را با تیمی بسته‌شده برای قهرمانی آغاز کرد، اما حالا تنها در یادها مانده که پرسپولیس را برد و جام‌های مهم را نگرفت.
سیدمهدی سیدصالحی، بازیکن اسبق سپاهان درخصوص اتفاقات اخیر و ناکامی‌های این باشگاه اظهار کرد: مدیریت باشگاه سپاهان باید به این اتفاقات ورود کند و اجازه ندهد در این مقطع حساس که به آرامش نیاز دارند، تیم وارد حاشیه شود. آیا باشگاه سپاهان بابت این همه هزینه که در چند سال اخیر برای بازیکنان خرج کرده و به‌جز یک قهرمانی در جام‌حذفی و سوپرجام، نتوانسته افتخار دیگری به‌دست بیاورد نباید طلبکار بازیکنانش باشد؟
وی افزود: اینکه در سال‌های اخیر، سپاهان در بزنگاه‌هایی که نیاز به کسب بهترین نتیجه دارد و بازیکنان بزرگ تجربه‌شان را در زمین نشان دهند؛ قهرمانی رقم نمی‌خورد بسیار تأمل‌برانگیز است.
مهاجم اسبق سپاهان با اشاره به اینکه سپاهان هیچ‌گاه برای بازیکنان تیم فوتبالش کم نمی‌گذارد، خاطرنشان کرد: بازیکنان در باشگاه‌های بزرگ علاوه‌بر اینکه قراردهای سنگین و حرفه‌ای می‌بندند، فقط برای بازی‌کردن نیست. بازیکنان باید به‌صورت حرفه‌ای و به‌موقع با در نظر گرفتن شرایط با رسانه‌ها صحبت کنند. ضمن اینکه باشگاه سپاهان در همه این سال‌ها بهترین دستمزدها و امکانات را در اختیار بازیکنان خود قرار داده است. 
سیدصالحی با تأکید بر اجحاف حق و بودجه سپاهان گفت: اگر نگاهی به سال‌های گذشته بیندازیم، همواره هواداران سپاهان در سرما و گرما از سپاهان حمایت کرده‌اند و آن‌هایی که به قهرمانی‌های سپاهان در دهه 80 عادت کرده بودند، باز هم این باشگاه را تنها نگذاشتند. هواداران سپاهان بدون دریافت هیچ‌گونه حمایت‌های مادی از این باشگاه، دلی و عاشقانه در کنار تیم مورعلاقه‌شان مانده‌اند و در این شرایط بد اقتصادی سپاهان را تشویق می‌کنند.
به گزارش ایسنا، در مسیری که رقبای قهرمانی یعنی تراکتور و پرسپولیس تمرکز بیشتری بر جمع‌آوری امتیاز و نتیجه‌گیری داشتند، سپاهان انگار همه انرژی‌اش را برای بازی‌هایی گذاشت که بیشتر برای هواداران جنبه حیثیتی داشت. این یعنی اولویت‌گذاری نادرست، در باشگاهی که باید قهرمانی را مطالبه کند، نه انتقام را.
هم‌اکنون با پایان این فصل و از دست رفتن دو جام، فرصت خوبی است تا مجموعه سپاهان نگاهی دوباره به مسیر خود بیندازد. مسیر موفقیت از ثبات، تمرکز و هدف‌گذاری حرفه‌ای می‌گذرد، نه از دو پیروزی دراماتیک که در بلندمدت چیزی به‌جز خاطره نمی‌سازند.