بزرگنمايي:

پیام خراسان - به گزارش ، در آن زمان، این شیء مرموز که بسیاری آن را به‌عنوان «سیاهچاله‌ای» بر روی زمین توصیف کردند موجی از شایعات و نظریه‌های جنجالی را در فضای آنلاین به‌راه انداخت. با این حال، خیلی زود مشخص شد که این تصویر تنها یک جزیره غیرمسکونی در اقیانوس آرام است که کاملا با درختان انبوه پوشیده شده است، اما ماجرای این جزیره داستان پیچیده و جالبی بود.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
موقعیت تصویر اولیه ثبت‌شده از سایت «گوگل مپس» در شبکه اجتماعی ردیت منتشر شد و با اینکه در توضیحات به‌صراحت به «جزیره» اشاره شده بود، اما بخش نظرات پر شد از گمانه‌زنی‌هایی عجیب که بعدها توسط رسانه‌های عامه‌پسند هم منتشر شدند! برخی از این نظریه‌ها شامل وجود گودالی عمیق در زیر سیاره و حتی پایگاهی فوق‌سری نظامی بود که به عمد تار شده است. با این حال، همان‌طور که شبکه خبری بی‌بی‌سی در آن زمان گزارش داد، خیلی زود مشخص شد که این لکه تیره در واقع جزیره «واستوک» است؛ یکی از 33خشکی‌ای که جمهوری کریباتی در جنوب اقیانوس آرام را تشکیل می‌دهند. این جزیره که یک آتول (آبسنگ حلقوی یا خوست) مرجانی است، تنها 0.25 کیلومتر مربع وسعت دارد و در فاصله‌ای حدود 6هزار کیلومتری شرق استرالیا قرار گرفته است.
پیسونیا رنگ تقریبا سیاه این جزیره در تصویر گوگل‌مپس، ناشی از تراکم شدید درختان پیسونیا است که تقریبا تمام فضای داخلی جزیره را پوشانده‌اند. این درختان به‌طور طبیعی سبز تیره هستند، اما به‌دلیل انبوهی فوق‌العاده زیادشان، در تصاویر ماهواره‌ای از مدار پایین زمین، بسیار تیره‌تر (تقریبا سیاه) دیده می‌شوند. طبق گزارش وب‌سایت علمیJSTOR Daily ، درختان پیسونیا به‌گونه‌ای رشد می‌کنند که آن‌قدر به هم نزدیک هستند که عملا اجازه نمی‌دهند هیچ گونه گیاهی یا درختی دیگر در میان آنها ریشه بدواند، زیرا با شاخ‌وبرگ انبوه خود، تقریبا تمام نور را سد می‌کنند. این ویژگی، آنها را به نوعی قلمرو بسته طبیعی تبدیل می‌کند؛ فضایی سایه‌گرفته، ساکت و مرموز که در آن فقط یک نوع حیات اجازه بقا دارد.
جزیره استخوان‌ها شاخ‌وبرگ انبوه درختان پیسونیا، طبق یک بررسی در سال1971، گونه‌های گوناگونی از پرندگان دریایی را به خود جذب می‌کند؛ از جمله «بوبی‌ها»، «نادی‌ها» و «فریگیت‌بردها». این پرندگان هنگام نشستن روی شاخه‌ها، به بذرهای چسبناک این درختان می‌چسبند و همین باعث می‌شود که ناخواسته بذرها را به جزایر دیگر منتقل کنند. با این حال، در برخی نقاط جهان، گزارش‌شده که پرندگان به حدی در این بذرهای چسبناک گرفتار شده‌اند که دیگر قادر به پرواز نبوده‌اند و در نهایت مرده‌اند. در نتیجه این پدیده، گاهی در زیر درختان پیسونیا، توده‌هایی از استخوان‌های پرندگان دیده می‌شود.
خالی از سکنه پیش از کشف جزیره واستوک توسط کاوشگران روس در سال1820، هیچ نشانه‌ای از سکونت انسانی در آن یافت نشده بود؛ طبق مقاله‌ای در ماهنامه «جزایر اقیانوس آرام» در سال1966. از آن زمان تاکنون نیز هرگز ساکنان دائمی نداشته که این موضوع احتمالا به‌دلیل نبود منبع قابل‌اعتماد آب شیرین در جزیره بوده است.
منبع: همشهری