پیام خراسان - ورزش 3 /مارکوس و خفرن تورام شب عجیبی را در دربی ایتالیا روبروی یکدیگر سپری کردند.
انتخاب شاخص‌ترین صحنه از دربی ایتالیا برای برادران تورام آسان نیست. می‌توان لبخند خفرن را انتخاب کرد که سرنوشت بازی را رقم زد یا لبخند مارکوس را، هنگامی که داور مشغول شنیدن صدای کمک داور ویدیویی بود تا مشخص کند آیا در آغاز حرکتی که در نهایت به گل تعیین کننده آدزیچ ختم شد خطایی رخ داده است یا نه.
در همان لحظات، به نظر می‌رسید او پنهانی به برادرش پوزخند می‌زند. پیراهن‌ها جلوی دهان، گفتگویی کوتاه و محرمانه و مهم‌تر از همه، آن شکلک و خنده نیمه پنهان در لحظه‌ای حساس برای اینتر که تنها امتیاز ممکنش را در حال از دست دادن می‌دید، موضوعی که طبیعتاً به مذاق هواداران اینتر خوش نیامد.
آنها پیش از این هم مجبور شده بودند بی‌تفاوتی مارکوس به گل 2-3 اینتر را تحمل کنند. آیا واقعاً لیلیان تورام، پدرشان، تا این حد مانعی برای پسر بزرگ‌ترش است وقتی مقابل یوونتوس بازی می‌کند؟ و گفتن این که هواداران از این صحنه تازه که دوربین‌ها آن را به تصویر کشیدند ناراضی بودند، کمترین توصیف است.
بازار
سرگرم‌کننده‌تر اما تصاویر دو برادر در مقابل زومر است، در حالی که برای ضربه کرنر کوپمینرس در محوطه جریمه تنه می‌زنند و مبارزه می‌کنند. مارکوس مراقب خفرن است، داور نزدیک می‌شود، هر دو را زیر نظر می‌گیرد و دوربین مخصوص داور همه چیز را ثبت می‌کند: جدال میان دو رقیب.
تورام جوان در پستش تلاش کرد خنده برادر بزرگ‌تر را کم اهمیت جلوه دهد و در دفاع از مارکوس توضیح داد: «به او گفتم آفرین اما ما نخندیدیم. او فقط به من با نگاه یک برادر بزرگ نگاه کرد که از من راضی بود. او و پدرم همیشه من را دست می‌اندازند چون زیاد با ضربه سر گل نمی‌زنم اما امشب خوشحالم که موفق شدم.»
اما کریستین کیوو در نشست خبری در این باره سکوت اختیار کرد: «نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد، چیزی ندیدم اما بیایید دیگر بحث نکنیم چون دائم سنگ‌اندازی کردن به سود هیچ کس نیست.»
خفرن بار دیگر در نود دقیقه‌ای بی‌پایان گل مساوی را زد، درست پس از گل مارکوس که موقتاً یوونتوس را عقب انداخت و بخش هواداران اینتر در ورزشگاه آلیانز را منفجر کرد، در حالی که او بی‌احساس باقی ماند. اما این بازیکن یوونتوس شش دقیقه پس از گلزنی برادرش جشن گرفت. نیمکت تودور به زمین ریخت و دوربین‌ها پدری خشنود را در سکوها شکار کردند.
هشت دقیقه به اضافه وقت‌های تلف شده باقی مانده بود و زمانی که خفرن از موج آغوش هم‌تیمی‌هایش بیرون آمد، با اشاره مکرر انگشتان به شقیقه‌هایش از یوونتوس خواست به خودشان بیایند. او تمرکز را طلب کرد و این تمرکز را تا دقیقه 91 حفظ کرد، زمانی که پاس گل تعیین کننده آدزیچ را برای پیروزی 3-4 داد. هر دو گل زدند، هر دو کنار هم سر بلند کردند، اما این خفرن تورام بود که ستاره دربی یوونتوس برابر اینتر شد.