پیام خراسان -
به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش خراسان رضوی، مصطفی اسدی مدیرکل آموزش‌وپرورش استان در گردهمایی رؤسای ادارات امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی سراسر کشور که با عنوان هم‌افزا برای تربیت در مشهد مقدس برگزار شد، بر ضرورت بازنگری در رویکردهای تربیتی و روان‌شناختی مدارس با محوریت تعالیم اسلامی و تربیت معنوی تأکید کرد.
وی با گرامیداشت حضور مشاوران، کارشناسان و مدیران حوزه تربیتی سراسر کشور در جوار بارگاه منور رضوی اظهار داشت:سلامت روان دانش‌آموزان، زیربنای سلامت جامعه است و باید از سنین کودکی، تربیت معنوی، نیت خیر و رفتار مبتنی بر ایمان را در آنان نهادینه کنیم. دانش‌آموزی که از خانه تا مدرسه با نیت خیر حرکت کند، در مسیر درست زندگی قرار می‌گیرد و از بسیاری از آسیب‌های اجتماعی مصون می‌ماند.
مدیرکل آموزش‌وپرورش خراسان رضوی با اشاره به اهمیت رویکرد تلفیقی علم روان‌شناسی و مبانی دینی در نظام تعلیم و تربیت افزود:روان‌شناسی اسلامی، مبتنی بر خودشناسی و نیت الهی است. بسیاری از نظریه‌های مطرح روان‌شناسی غربی در تبیین رفتار انسان، از عمق و معنای الهی بی‌بهره‌اند، در حالی‌که منابع ارزشمند اسلامی نظیر احیاء علوم دین، اصول تربیت نفس و سلامت روان را با نگاهی الهی اخلاقی تبیین کرده‌اند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به عملکرد موفق استان در اجرای طرح نماد (نظام مراقبت اجتماعی دانش‌آموزان) و سامانه 1570 گفت:اجرای طرح نماد با همکاری دستگاه‌های اجرایی، قضایی و انتظامی موجب انسجام در شناسایی، مداخله و پیگیری آسیب‌های اجتماعی شده است. خوشبختانه در ماه‌های اخیر، بر اساس گزارش‌های میدانی، هیچ موردی از خودکشی منجر به فوت در استان ثبت نشده که این امر، حاصل تلاش مستمر مشاوران و روان‌شناسان مدارس در فرایند غربالگری و پیگیری دانش‌آموزان در معرض خطر است.
اسدی با تأکید بر جایگاه کلیدی مشاوران مدارس در شکل‌دهی به آرامش روانی و تاب‌آوری دانش‌آموزان اظهار داشت:
مشاوران، تنها نقش درمان‌گر ندارند، بلکه مربیان امید، خیرخواهی و آرامش در مدارس هستند. باید با توانمندسازی مستمر آنان، گفتمان جدیدی در حوزه سلامت روان و تربیت اخلاقی ایجاد کنیم تا مدرسه به پناهگاه امن تربیت نسل آینده تبدیل شود.
مدیرکل آموزش‌وپرورش خراسان رضوی در پایان خاطرنشان کرد:کاهش آسیب‌های اجتماعی تنها با بخشنامه و دستور ممکن نیست؛ بلکه نیازمند هم‌افزایی علمی، ایمانی و انسانی در نظام تعلیم و تربیت است. هر گامی که در جهت تربیت اخلاقی و روانی دانش‌آموز برداشته می‌شود، سرمایه‌ای ماندگار برای جامعه و آینده کشور به شمار می‌رود.